بازارمسکن در انتظار نگرشی نوین

به گزارش خبرنگار نبض بازار گروه اقتصادی باشگاه خبرنگاران جوان، پیش از آغاز کار دوره سیزدهم ریاست جمهوری، مردم و فعالان بازارمسکن در انتظار تغییرات و سیاست های جدیدی هستند که رییس جمهور منتخب در وعده‌های انتخاباتی مطرح کرده است. سیاست‌هایی که بتواند بازار مسکن را از خواب زمستانی بیدار کرده و طی چهار سال، مشکل خانه‌دار شدن جوانان را حل کند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

حال که چند قدمی شروع فعالیت کابینه جدید هستیم، مباحثی پیرامون تفکیک مجدد وزارت راه و شهرسازی مطرح شده است که در ادامه به آن می‌پردازیم.

یک وزارت و چهار حوزه کلان اقتصادی؛

به طور حتم،‌ مردم و کارشناسان می‌دانند که ادغام وزارت‌خانه‌ای با مسئولیت ساماندهی بخشهای مهمی همچون راه،‌ ترابری،‌ مسکن و شهرسازی، ‌اقدامی اشتباه بود که هیچ دستاورد مثبتی برای مردم نداشت. می‌توان گفت کارشناسان وقت نیز، ادغام این دو وزارتخانه را صحیح نمیدانستند و با تصور موقت بودن این تصمیم،‌ منتظر تفکیک آن بودند. همین طور هم به نظر می‌رسید؛‌ چرا که درسال ۱۳۸۹ پس از عدم حضور حمید بهبهانی در مجلس برای استیضاح، محمود احمدی نژاد به عنوان رئیس جمهور وقت،‌ برای هر دو وزارتخانه راه و ترابری و مسکن، یک سرپرست معرفی کرد و این دو وزارتخانه در هم ادغام شدند.

 سالها بعد نیز که عباس آخوندی در سمت وزیر حضور داشت،‌ طرح تفکیک این دو وزارت خانه کیلید خورد و با دو نظر متفاوت در مجلس روبرو شد. به این صورت که کمیسیون عمران موافق این طرح بود و کمیسیون صنایع اجرای آن را نادرست می‌دانست.

این در حالی است که عباس آخوندی و محمد اسلامی هر دو وزیر وقت این بخش، با تفکیک مخالفت کرده و هماهنگی فعلی این دو حوزه را بسیار موفقیت آمیز می‌دانند. به طور کلی تمام مخالفان جدا شدن این دو وزارت خانه، هزینه های زیاد این فرایند و نگاه جزیره‌ای به بخش مسکن را که سالها پیش وجود داشت، دلیل مخالفت خود عنوان می‌کنند. دلایلی که نسبت به تاثیرات مثبت این تفکیک، بسیار ناچیز و غیرمنطقی به نظر می رسد.

حوزه راه و مسکن،‌ متخصصان مجزایی دارد؛

چراکه اهمیت بسیار زیاد بخش مسکن در کشور و گستره مشکلات آن کاملا مشهود است. از طرفی حوزه راه و ترابری نیز به واسطه عظمت و اهمیت بسیار زیاد،‌ به وزارت خانه مجزایی نیاز دارد تا مسیرهای ترانزیت و حمل و نقل داخلی کشور را با توان بیشتر توسعه داده و این بخش به جایگاه مناسب‌تری برسد.

گفتنی است در صورت اجرای صحیح طرح تفکیک سازی دو وزارت خانه،‌ شاهد نظارت و تمرکز بیشتر سیاستگذاران و مدیران بخش‌های مختلف، بر حوزه هایشان خواهیم بود. چرا که معاونت های مختلفی برای ساماندهی یک حوزه ایجاد می‌شود و در نهایت دپارتمان‌های تخصصی،‌ مسئولیت رفع مشکلات را به عهده می‌گیرند. به این صورت نیروهای متخصص بخش مسکن،‌ با هدف و انگیزه دوچندانی به میدان آمده تا در نهایت مشکلات تامین مسکن مردم را رفع کنند.

 

 

مطالعه عملکرد کشورهای توسعه یافته در شرایط مشابه،‌ درصد خطای اشتباه را کاهش می‌دهد؛

دپارتمان‌هایی که همگی با هدف ساماندهی و توسعه پایدار بخش مسکن فعالیت کنند. اما به صورت تخصصی هر بخش بر رفع مشکلات یک بخش خاص تمرکز داشته باشد. اهدافی که در ابتدا  قیمت خانه اجاره ای در تهران را با درآمد اقشار کم درآمد جامعه تراز کرده و خرید خانه را برای جوانان و خانواده‌ها تسهیل کند. از سوی دیگر انتظار می‌رود مشکلات ساختاری این بخش نیز که از آموزش،‌ توسعه تکنولوژی،‌ بکارگیری ابزارهای نوین،‌ مبارزه با فساد و سوداگری و... آغاز می‌شود رفع شده و اقتصاد مسکنی پویا ایجاد شود.

گفتنی است با وجود مشکلات متعددی که اقتصادکلان و بازار مسکن با آنها درگیر هستند،‌ هنوز امیدی به ساماندهی این بخش وجود دارد. چرا که در حال حاضر، منابع متعددی در دسترس قرار دارد که تجربه سیاستگذاران بخش مسکن کشورهای مختلف را بتوان مطالعه کرد و از عملکرد مثبت آنها در شرایط مشابه،‌ الگوبرداری صحیح کرد. این امر می‌تواند در مرکز پژوهش‌های وزارت مسکن، به مرحله اجرا دربیاید و با کمک متخصصان،‌ سیاستهای کاربردی را بومی‌سازی کرده و به کار برد.

تکنولوژی،‌ کیلیدی که تمام دربهای بسته بازار مسکن را باز می‌کند؛

از سوی دیگر تکنولوژی‌های نوین،‌ بسیاری از مشکلات گذشته بازار مسکن را مرتفع کرده و دیگر نیازی نیست با صرف هزینه و انرژی بسیار،‌ به بررسی و رفع آنها پرداخت. به طور مثال دیگر لازم نیست سوداگران را شناسایی و از گران فروشی آنها جلوگیری کرد. چراکه بلافاصله بعد از یک معامله ملکی،‌ مشاورین املاک موظف به درج اطلاعات آن معامله در سامانه اطلاعات بازار املاک هستند.

اما این یک بخش کوچک از دستاوردهای متعدد توسعه تکنولوژی در بازار مسکن است. بخش عمده ای از این مهم، در یکپارچگی اطلاعات و استفاده از آنها برای کمک به مردم و فعالان این بخش ایجاد شده است. به این صورت که دیگر تمام مردم می‌توانند آمار معاملات ملکی را به تفکیک منطقه و بازه زمانی مشاهده کنند. تمام اطلاعات قیمت و تعداد آپارتمان فروشی تهران،‌ نرخ خانه اجاره‌ای در تهران و تمام اطلاعات کاربردی که می‌تواند مردم را از اتفاقات بازار مطلع کند، به تفکیک هر منطقه در یک بستر هوشمند وجود دارد.

این بستر هوشمند ملکی، علاوه بر اطلاع رسانی گسترده اطلاعات فوق، ابزارهایی کاربردی طراحی کرده تا مردم و مشاورین املاک بتوانند در زمان کم، بهترین‌ انتخاب ملکی را داشته باشند. این ابزارها که سامانه کیلید متولی راه اندازی آنها در کشور بوده، به مردم برای پیدا کردن خانه مورد نیازشان و انجام یک معامله ملکی موفق کمک کرده و فعالیت مشاورین املاک را، بروزرسانی کرده است.

 

 

شفافیت،‌ نیاز همیشگی ساماندهی بازار مسکن است؛

کیلید را می‌توان به درستی یک راهنمای جامع برای مهم‌ترین تصمیم اقتصادی هر فرد عنوان کرد. به طوری که متقاضیان خرید یا کسانی که دنبال خانه اجاره‌ای در تهران هستند،‌ میتوانند به راحت‌ترین روش ممکن از ابزارهای جستجوی کیلید استفاده کرده و ملک متناسب با نیازهای خود را پیدا کنند. گفتنی است کیلید به واسطه بهره‌گیری از هوش مصنوعی و ارتقا مداوم آن،‌ از دقت و سرعت بسیار زیادی بهره می‌برد.

اما یکی از وجوه تمایز کیلید، همراهی کاربر تا انتهای فرایند معامله و آگاه سازی آنها برای انجام یک معامله ملکی بی نقص است. به این صورت که متقاضی پس از انتخاب فایل مورد نظر خود، از طریق وارد کردن کدپستی ده رقمی، از ارزش وافعی ملک مورد نظر باخبر می‌شود. بعد از آن در بخش اطلاعات بازار مسکن، تمام فراز و نشیب قیمتی که املاک این محله طی کرده‌اند را در قالب نمودار نشان داده و در نهایت متقاضی با همراهی مشاوراملاک مربوطه به انجام معامله میپردازد.

از سوی دیگر متقاضیان آپارتمان فروشی تهران و کرج نیز می‌توانند در زمان کم،‌ فایل‌های ملکی خود را واگذار کنند. به این صورت تمام معاملات در بستری هوشمند و شفاف انجام گرفته و جلوی فعالیت سوداگران در بازار مسکن گرفته می‌شود. این شفافیت و افزایش سرعت در انجام معاملات ملکی،‌ سالها دغدغه مدیران وزارتخانه بوده که خوشبختانه با روی کارآمدن سامانه‌های تخصصی همچون کیلید سالهاست مرتفع شده است.

امروز و فردای بازارمسکن، به نگرشی نوین نیاز دارد؛

اما یکی دیگر از نیازهای اساسی سیاست‌گذاری هدفمند،‌ اطلاعات جامع و طبقه‌بندی شده معاملات و پردازش آنها توسط هوش مصنوعی کیلید است. به این صورت که با رصد نوسانات هر منطقه، سیاستهای جداگانه‌ای برای آن اتخاذ شود تا همچون سالهای گذشته، برای تمام خانه‌های شهری همچون تهران، یک تصمیم واحد گرفته نشود.

انتهای پیام/

منبع: باشگاه خبرنگاران

کلیدواژه: نبض بازار قیمت مسکن دو وزارت وزارت خانه بازار مسکن بخش مسکن

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۲۷۶۲۶۳۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

همبرگر جیرجیرک برای مردم، استیک برّه برای «نخبگان» / با طراح «بردگی نوین جهانی» آشنا شوید+عکس و فیلم

اجلاس سالانه WEF در داووس، صرفا یک گردهمایی لاکچری برای الیت قدرتمند جهانی و تفاخر آنان نیست. آن‌ها از همه‌ی ابزار و نفوذ خود برای اجرای برنامه‌های سیاه و شوم خود بر ضد مردم «عادی» بهره می برند.

به گزارش سرویس جهان مشرق، داستان «کووید 19» و «همه‌گیری» در سال‌های 2020 و 2021، موجب شد که یک نام، که تا پیش‌تر از آن، چندان برای افکار عمومی دنیا شناخته‌شده نبود و بنا بر ماهیت «نخبگانی» خود، چندان به سرخط خبرها راه نداشت، به صفحه اول مطبوعات و تیتر اول رسانه‌ها راه پیدا کند. «مجمع جهانی اقتصاد» یا «WEF»، یک سازمان غیردولتی، غیرمنتخب و غیرپاسخگو است که تا قبل از ماجرای کووید 19، بیش‌تر به واسطه‌ی اجلاس سالانه‌ی خود در دهکده‌ی داووس سوئیس شناخته می شد، اما امروز، در دوران پساکووید، روشن شده که جدای از بحث همه‌گیری، قرنطینه، واکسن و امثال آن، در پس پرده‌ی بسیاری از امور جهانی، از سند اهداف توسعه پایدار(معروف به سند 2030)، تا معاهده‌ی جهانی همه‌گیری(که خطری بسیار عاجل و بزرگ برای حاکمیت ملی کشورهاست)، تا سیاست‌های جهانی به بهانه‌ی «تغیرات اقلیمی» و «گرمایش هوا»، تبلیغ حشره‌خواری و گوشت آزمایشگاهی، محدود کردن شدید دامداری و کشاورزی، ترویج دستور کار LGBTQ و حتی آزمایشگاه‌های تسلیحات بیولوژیک در اوکراین، دست این نهاد به شدت قدرتمند و در عین حال به شدت غیرپاسخگو و غیرشفاف، دیده می شود. برای آشنایی بیشتر با ماهیت این نهاد، پایگاه اینترنتی «Vigilant Citizen» به بهانه‌ی اجلاس «داووس 2024» در ماه فوریه مقاله‌ای منتشر کرد که دستورکار اعلامی داووس و اهداف میان‌مدت وبلندمدت WEF را زیر ذره‌بین برد.

اگر تعجب می کنید که چرا سر شیطان روی تصویر اصلی این مقاله است، به این دلیل است که به معنای واقعی کلمه بخشی از دکور جلسات در داووس 2024 بود. کاش شوخی می کردیم. در واقع، ای کاش با همه چیز در این مقاله شوخی می کردیم، اما «شوخی نیست». در اینجا 6 تا از پریشان‌ترین لحظه های داووس 2024 آورده شده است.

بدون فوت وقت و به صراحت باید سر اصل مطلب رفت: مجمع جهانی اقتصاد (WEF) یک سازمان انگلی و غیرقانونی است که توسط افراد غیرمنتخب اداره می‌شود که تلاش می‌کنند جهان را تغییر دهندف آن هم در بدترین شکل ممکن. حقیقتا نیاز به «اغراق» یا «بزرگنمایی» ژورنالیستی برای برجسته کردن اهداف پلید این سازمان نیست، چرا که موسس و همه‌کاره‌ی آن، کلاوس شواب، به صراحت و افتخار از نفوذ دادن مهره‌های خود در عالی‌ترین سطوح حکومت‌ها در اقصی نقاط دنیا سخن می گوید و در عین حال شعارهای جنون آمیزی مانند "شما هیچ چیز نخواهید داشت و خوشحال خواهید بود" سر می دهد. وحشتناک‌ترین و پاد-آرمانشهری‌ترین چیزهایی که توسط WEF ارائه شده است، نمای کلی خوبی از اهداف بلند مدت این سازمان ارائه می دهد.

کلاوس شواب

در حالی که نادیده گرفتن فرم و محتوای عجیب و تاریک اجلاس سالانه داووس برای آرامش ذهن مفیدتر است، اما نادیده گرفتن آن، عملا امکان‌پذیر نیست. اجلاس سالانه مجمع جهانی اقتصاد در دهکده داووس سوئیس، صرفا یک گردهمایی لاکچری برای الیت ثروتمند و قدرتمند جهانی و نمایش تجمل و تفاخر نیست. جلسات سالانه داووس همیشه افرادی را احضار می کند که واقعاً می توانند رویاهای تاریک و شوم WEF را برای توده‌های انسان‌ها{یعنی همین ما مردم عادی} محقق کنند، مانند سران کشورها، مدیران عامل شرکت‌های بزرگ و نمایندگان سازمان های غیردولتی جهانی مانند سازمان بهداشت جهانی.

جمله معروف شواب: «پاندمی یک پنجره‌ی نادر اما باریکِ فرصت برای تامل، بازاندیشی و تنظیم مجدد دنیای ماست.»

البته اجلاس امسال، رسما یک مراسم جادوگری هم داشت و جادوگری که به صورت حاضران فوت می کرد!

در حالی که این مهمانان در پنل‌های سخنرانی حاضر می شوند و «انجیل جهانی» نوین خود را موعظه می کنند، دو سوال به ذهن خطور می کند: چرا همه آن‌ها این‌قدر از خود راضی به نظر می رسند و به «هوش» خود احساس تفاخر می کنند؟ همین احساس تفاخر و خودبرتربینی، چیزهای زیادی را درباره ذهنیت آنان نسبت به عامه‌ی مردم دنیا آشکار می کند ... اما مهمتر از آن، چرا موضوعات و سرفصل‌های مطروحه‌ی آن‌ها ناگزیر به آزادی کمتر، کیفیت زندگی کمتر و کنترل بیشتر به سبک رمان «1984» جرج اوروِل منجر می شود؟

پاسخ بسیار ساده است: هدف نهایی آن‌ها یک حکومت جهانی پاد-آرمانشهری است که در آن توده‌های انسان‌ها به گونه‌ای زیردست و کم‌اهمیت تقلیل می‌یابند که تنها به مقدار محدودی از آزادی و منابع دسترسی خواهند داشت و در عین حال تحت نظارت مداوم و مداخلات دارویی قرار می‌گیرند. به عبارت دیگر، آنها تلاش دارند انسان‌ها را به «دام» های اهلی تبدیل کنند.

عنوان مقاله‌ای در وبسایت WEF: «به 2030 خوش آمدید: من همالک چیزی نیستم، هیچ حریم خصوصی ندارم و زندگی بهتر از این نمی تواند باشد»! عنوان مقاله‌ای در وبسایت WEF: «خوراک/حشره‌ی خوب: چرا ممکن است به زودی حشره‌خوار شویم»

برای ایجاد این آینده‌ی کابوس‌وار، WEF از مراحل افزایشی استفاده می‌کند. سال به سال، مجمع جهانی اقتصاد تلاش می کند تا ایده‌های عجیب و غریب‌تر و اصطلاحا «دارک» تری(تاریک‌تری) را عادی‌سازی کند. سپس، از بحران‌هایی مانند COVID-19 برای تحقق بخشیدن به آن‌ها استفاده می کند. شعار مخفی آن‌ها این است: «هرگز اجازه ندهید یک بحران خوب، از بین برود!»

داووس 2024 بار دیگر مجموعه ای از ایده‌های ترسناک و افراطی را مطرح کرد که همگی یک نقطه مشترک دارند: آن‌ها مستقیماً به یک نظم جدید جهانی پاد-آرمانشهری(ویران‌شهری) منتهی می شوند. و نه، ابدا این‌ها محصول «تئوری توطئه» {اصطلاح مورد علاقه گردانندگان WEF برای انگ زدن به منتقدان خود} نیست. محتوای این «نظم نوین جهانی» تاریک و سیاه را در طول اجلاس داووس 2024 بارها و مکرّر و به صراحت اعلام کردند.

در اینجا 6 وجه برجسته‌تر از وجوه تاریک داووس 2024 را مرور می کنیم. این که چرا «6»، شاید با سه عدد 6(666) موجود در لوگوی این سازمان بی‌ارتباط نباشد!

شماره 6- نقاشی شوم

قبل از اینکه به آنچه در داووس گفته شد بپردازیم، لازم است به برخی نمادهای حاضر در آن نگاه کنیم. انجمن‌ها و سازمان‌های «مخفی» بانفوذ و قدرتمند در دنیا، ماهیتا با «نماد» ها گره خورده‌اند، و گاه ذهنیت واقعی و بدون فیلتر WEF به جای هزاران کلمه، با یک نقش «نماد» دار بهتر بیان می شود.

در این‌جا تصویری از یک جلسه‌ی گفتگوی داووس است که ترزا می، نخست وزیر سابق بریتانیا، را نشان می دهد.

به پرده‌ی نقاشی سمت چپ اتاق دقت کنید

ترزا می و دوستانش در اتاقی که با پرده‌ی مُنقّش «والتهامستو» تزئین شده بود، بحث می کردند، نقاشی دیواری بزرگی که در سال 2009 توسط هنرمند معاصر، «گریسون پری»، ایجاد شد.

عناصر جنون‌آمیز زیادی در این پرده‌ وجود دارد، اما به طور خلاصه، زنی را در حال به دنیا آوردن نوزادی به تصویر می کشد که رد خونش مستقیماً به دهان شیطان می رود!

تصویر شیطان در سمت راست پرده: به نظر می رسد سه فرزانه‌ی پارسی و حضرت مریم در حال تقدیم «مسیح» به شیطان هستند!

گری پریسون، «هنرمند» منحرف و شیطان‌پرست

این پرده‌ی منقوش، با نام شرکت‌های واقعی مانند نستله، وودافون، نایک، مایکروسافت و گلکسو اسمیت کلاین پر شده است. می توان چنین استدلال کرد که این اثر «هنری» درباره شرکت ها و ماتریالیسم اظهار نظر می کند که بر هر جنبه ای از زندگی ما تأثیر می گذارد و ما را به وجودی «نامقدس» و شیطانی سوق می دهد.

اما، از آنجایی که بیشتر این شرکت ها در واقع در WEF نماینده دارند و حتی به عنوان بازوهای اجرایی آن شناخته می شوند، این پرده معنایی مستقیم و بی‌پیرایه پیدا می کند. این دیگر یک تفسیر اجتماعی نیست، یک طرح است که «ماهیت» WEF و داووس را عریان به نمایش می گذارد. گردانندگان مجمع جهانی اقتصاد به این درون‌مایه نامقدس افتخار می کنند.

با این پیش‌زمینه، بیایید به آنچه در داووس مورد بحث قرار گرفت، نگاه کنیم.

5-بیماری «ایکس» و پیمان همه‌گیری

وقتی اعضای WEF به سال‌های شوم کووید باز می نگرند، از شوق برافروخته می شوند! قرنطینه‌های شدید، ماسک‌های اجباری، برّه‌کشان شرکت‌های واکسن‌سازی... چه خاطرات شیرینی! در داووس 2024، WEF میزبان بحثی درباره بیماری X بود، یک بیماری فرضی که می‌تواند به یک بیماری همه‌گیر جهانی دیگر منجر شود.

تدروس گبریسوس (مدیر کل سازمان بهداشت جهانی)، روی جاکوبز (مدیر عامل Phillips Healthcare) و میشل دماره (رئیس هیئت مدیره AstraZeneca) در میان شرکت کنندگان در این پنل حضور داشتند. به عبارت دیگر، مهمانان افرادی بودند که از یک بیماری همه گیر دیگر سود زیادی می بردند.

WEF زمانی که بیماری X را مطرح نمود، می‌دانست که چه کار می‌کند. خود شرکت‌کنندگان در پنل اذعان کردند که سوژه‌ی «جذابی» است و امیدوار بودند که توجه رسانه‌های اجتماعی را به خود جلب کند. خوب، البته توجه رسانه‌های اجتماعی را جلب کرد، لیکن به این صورت که باعث آزار و وحشت مردمی شد که اکنون متقاعد شده اند WEF در حال برنامه ریزی یک بیماری همه گیر دیگر است.

مونیکا کراولی، دستیار سابق وزیر خزانه داری ایالات متحده در امور عمومی در ایکس این پست را منتشر کرد:

"درست در زمان انتخابات، یک بیماری واگیر جدید به آن‌ها اجازه می دهد تا یک معاهده جدید WHO را اجرا کنند، دوباره قرنطینه کنند، آزادی بیان را محدود کنند و آزادی های بیشتری را از بین ببرند. "

تدروس گبریسوس در بیانیه افتتاحیه خود خاطرنشان کرد که اصطلاح Disease X در سال 2018 ابداع شد و قرار بود نامی برای یک بیماری ناشناخته باشد. او همچنین اضافه کرد که کووید اولین بیماری X بود.

اگرچه گفته می شود که بیماری X ناشناخته است، سازمان جهانی بهداشت به طور عجیبی اعلام کرد که می تواند 20 برابر کشنده تر از کووید باشد. این رقم عجیب و غریب از کجا می آید؟

هدف این پانل بسیار ساده است: عادی سازی این ایده که دولت های منتخب «ملی» و «دموکراتیک» نباید در هنگام بروز یک بیماری همه‌گیر حرفی برای گفتن داشته باشند. در عوض، نهادهای فراملّی گلوبالیست‌ها، یعنی نهادهای غیرمنتخب مانند WHO - همراه با شرکت‌های دارویی خصوصی - باید از دولت‌ها استفاده کنند و حاکمیت ملی کشورها را دور بزنند.

برای دستیابی به این هدف، گبریسوس از کشورها خواست تا معاهده‌ی همه‌گیری سازمان جهانی بهداشت را تا ضرب الاجل ماه مه 2024 امضا کنند. گبریسوس گفت:

"این یک منافع مشترک جهانی است و منافع ملی بسیار محدود نباید مانع باشد. "

تدروس، دبیرکل سازمان بهداشت جهانی در کنار رییس واقعی خود، کلاس شواب تدروس و بیل گیتس

نقل قول بالا را با دقت بخوانید. این کلمات دقیق بارها و بارها برای توجیه یک دولت جهانی استفاده خواهند شد. هر بهانه ای برای استفاده از این کلمات (از جمله بهانه‌ی تغییر آب و هوا) کافی خواهد بود.

در ماه‌های گذشته، منتقدان هشدار داده‌اند که معاهده قانونی الزام‌آور WHO، حاکمیت ملی را به این سازمان جهانی واگذار می‌کند و چیزی کمتر از یک قبضه قدرت نیست. مثلا در نامه‌ای که توسط گروه حمایت از پیشبرد آزادی آمریکا (AAF) منتشر شد، آمده است:

"پیشنهاد سازمان جهانی بهداشت برای تحکیم قدرت و از بین بردن حاکمیت ایالات متحده آمریکا از طریق معاهده آمادگی همه‌گیری سازمان جهانی بهداشت غیرقابل دفاع است و سؤالات جدی و مهمی را در مورد استقلال اقدام آمریکا و توانایی واکنش به همه‌گیری‌های جهانی ایجاد می‌کند. "

در پاسخ به منتقدان، تدروس اظهار داشت:

"کسانی هستند که ادعا می کنند که توافق همه گیر و حقوق بین الملل حقوق بشر، حاکمیت خود را به سازمان جهانی بهداشت واگذار می کند و به دبیرخانه سازمان بهداشت جهانی این قدرت را می دهد که قرنطینه یا دستورات واکسن را بر کشورها تحمیل کند. می دانید که این اخبار جعلی، دروغ و تئوری توطئه است. "

به طور معمول، وقتی امثال گبرسیوس، که رسما آلت دست گلوبالیست‌هایی چون بیل گیتس و کلاوس شواب هستند از عباراتی چون «اخبار جعلی» و «تئوری های توطئه» استفاده می کنند، معمولاً به این دلیل است که سعی می کنند حقایقی ناخوشایند را بپوشانند ... مانند این واقعیت که در تلاش برای ایجاد یک «نظم جهانی جدید» هستند.

شماره 4: نظم نوین جهانی

کسانی که می گویند نخبگان جهانی به دنبال ایجاد نظم نوین جهانی هستند، معمولاً به عنوان «نظریه پردازان توطئه» انگ می خورند و انکار می شوند. اما چطور است که نخبگان جهانی به طور معمول و مرتب درباره ایجاد «نظم نوین جهانی» حرف می زنند؟ چه زمانی تئوری توطئه به یک واقعیت تأیید شده تبدیل می شود؟

در یکی از گفتگوهای داووس 2024 جیک سالیوان، مشاور امنیت ملی جو بایدن، حضور داشت. او را نباید دست‌کم گرفت. او قبلاً به عنوان مدیر سیاست رئیس جمهور باراک اوباما، مشاور امنیت ملی معاون رئیس جمهور وقت بایدن و معاون رئیس ستاد هیلاری کلینتون وزیر امور خارجه ایالات متحده خدمت کرده است. سالیوان همچنین به عنوان مشاور ارشد دولت فدرال ایالات متحده در مذاکرات هسته‌ای ایران و مشاور ارشد سیاست‌گذاری کمپین ریاست‌جمهوری کلینتون در سال 2016 خدمت کرد. به عبارت دیگر او با قدرتمندترین گلوبالیست های جهان کار می کرد. در این‌جا بخشی از بحث او در مورد نظم نوین جهانی است.

جیک سالیوان جیک سالیوان و آندری یرماک، مشاور ارشد زلنسکی در حاشیه اجلاس داووس 2024

سالیوان در پاسخ به سوال مسوول جلسه، مبنی بر این که «آیا ما وارد نظم نوین جهانی می شویم؟»، اظهار داشت:

"دوران پس از جنگ سرد به پایان رسیده است، ما در آغاز چیز جدیدی هستیم. ما این ظرفیت را داریم که شکل ظاهری آن را شکل دهیم و در قلب آن، بسیاری از اصول اصلی و نهادهای اصلی نظم موجود خواهند بود که برای چالش‌هایی که امروز با آن روبرو هستیم سازگار شده‌اند. "

WEF دوست دارد به ما بگوید که ما "شروع چیز جدیدی" هستیم. البته همه اینها تبلیغات است. اگر «چالش‌های» برساخته‌ی رسانه‌های جریان اصلی{که تقریبا کنترل کامل آن‌ها با گلوبالیست‌ها است) مانند کووید و گرمایش جهانی وجود نداشت، WEF نمی‌دانست چگونه دوران جدید خود را تبلیغ کند. شعار نخبگان "نظمِ حاصل از هرج و مرج" است. آن‌ها «هرج و مرج» ایجاد می کنند تا «نظم جدیدی» را از دل آن بیرون بیاورند.

برای نخبگان، نظم نوین جهانی بدون ملت ها یا انتخابات دموکراتیک خواهد بود. اگر فکر می‌کنید که این اغراق‌آمیز است، به این ویدئو توجه کنید. در این‌جا ویدیویی از کلاوس شواب در حال خیال‌پردازی در مورد ایمپلنت‌های مغزی است که چند سال دیگر، چیزی به نام انتخابات را بی‌معنی می سازند.

بنابراین نظم نوین جهانی که توسط WEF رهبری می شود چگونه به نظر می رسد؟ خب، چین کمونیست آزمایشگاهی برای سیاست‌های جهانی توتالیتر است و سیستم اعتبار اجتماعی آن در حال حاضر در آن‌جا آزمایش می‌شود. جای تعجب نیست که چندین مهمان در داووس خواستار فناوری بودند که چنین چیزی را در سطح جهانی ممکن کند.

شماره 3: کنترل دیجیتال

آیا پاسپورت واکسن در دوران کووید را به خاطر دارید؟ می‌دانید، آن زمان که میلیون‌ها نفر ناگهان به شهروند درجه دو تبدیل شدند و به دلیل امتناع از تزریق یک محصول دارویی، از سفر و اماکن عمومی منع شدند؟ آن کار، یک خطای بیمارگون و نفرت انگیز بود، درست است؟

اما داووس آن کار وحشتناک را «خطا» نمی داند. برای گردانندگان و امربَران WEF، کووید یک آزمایش در سطح جهانی بود و آن‌ها می خواهند آن را دائمی کنند. استلا کریاکیدس، کمیسر اتحادیه اروپا برای سلامت و ایمنی غذا، در جلسه داووس با عنوان "تثبیت مراقبت های بهداشتی، دیجیتالی"، پاسپورت‌های واکسن را به عنوان نمونه ای از کارهایی که باید در آینده انجام شود، تحسین کرد.

کریاکیدس به طور اتفاقی اشاره کرد که کل این پروژه توسط WHO- که خود یک سازمان جهانیِ غیرمنتخب و غیردموکراتیک است که خارج از دولت های ملی فعالیت می کند- تصاحب شده است. آیا این طبیعی است؟

WEF برای اطمینان از این که متوجه می شویم که کلیت داووس درباره‌ی نخبگانی است که قصد دارند منویات خود را به «عوام» تحمیل نمایند، آن‌ها ملکه‌ی واقعی هلند را دعوت کردند تا ایده‌ی شناسه دیجیتال را ستایش کند. چرا به طور خاص او؟ شاید برای این که WEF و نخبگان جهانی، خود را همچون «شاهان» در دنیای قدیم، مالک‌الرقاب توده‌ها می دانند و دعوت از ملکه هلند هم یک عمل نمادین برای بازنمایی چنین تصوری بود.

اما بیایید به آنچه «علیاحضرت» ملکه‌ی هلند در مورد شناسه های دیجیتال می گوید، گوش دهیم.

ملکه ماکسیما از هلند، مهمان ثابت اجلاس سالانه داووس

ملکه ماکسیما گفت که یک شناسه دیجیتال بیومتریک برای دریافت خدمات مالی، برای ثبت نام در مدرسه، "دانستن اینکه چه کسی واکسن زده است یا نه" و برای یارانه های دولتی «ضروری» است.

برای دانستن این که چنین فناوری می تواند به راحتی جامعه را به یک «پاد-آرمانشهر»، با کنترل مطلق بر آزادی‌ها، اختیارات و انتخاب‌های انسانی تبدیل کند، حتما نباید پیشگویی در حدّ نوسترآداموس باشیم. با وجود چنین سیستمی، یک فرد واکسینه نشده به راحتی می‌تواند از دسترسی به خدمات بانکی و از یارانه‌های دولتی محروم شود. همین حالا در چین، افرادی که از سیستم انتقاد می کنند، با کسر امتیازِ اعتبار اجتماعی خود جریمه می شوند. آیا ممکن است با یک شناسه دیجیتال این اتفاق بیفتد؟

اگر WEF شروع به نق زدن و گله کردن از «آزادی بیان» در رسانه‌ها و شبکه‌های اجتماعی نمی کرد، شاید این وضعیت فرضی ترسیم‌شده، شکاکانه و پارانوئیدی به نظر می رسید، اما...

شماره 2: منتقدان را سانسور کنید

موضوع مکرر بحث های WEF، از قضا، محدود کردن آزادی بیان است. هر چیزی که خلاف دستور کار آن‌ها باشد، "اطلاعات غلط" تلقی می شود و باید ریشه کن شود. در داووس 2024، اورسولا فون در لاین، رئیس کمیسیون اروپا اظهار داشت که مبارزه با "اطلاعات نادرست" مهمترین دغدغه WEF است.

البته، اطلاعات نادرست کلمه رمزی برای هر واقعیت یا نظری است که خلاف روایت آن‌ها باشد. بعداً در این ویدیو، او قانون خدمات دیجیتال را که «سخنان مشوق نفرت» را کنترل و نظارت می‌کند، تمجید می‌کند - اصطلاحی که هر روز گسترده‌تر می‌شود تا بار دیگر هر چیزی را که مخالف روایت آن‌ها باشد، در بر بگیرد.

در یک ویدیوی خیره کننده دیگر، یکی از سردبیران وال استریت ژورنال، در اعتراض به شبکه‌های اجتماعی و رسانه‌های آلترناتیو، به معنای واقعی کلمه بیان کرد که زمانی آنها{یعنی رسانه‌های بزرگ جریان اصلی} «مالک اخبار» بودند ... تا زمانی که این منابع جایگزین «مزاحم» به وجود آمدند.

از قضاء، بسیار طعنه‌آمیز است که آنچه او گفت یک خبر جعلی محض است. منابع خبری جریان اصلی بیش از هر زمان دیگری غیرشفاف، ناصادق، و برنامه محور هستند. چندین رسانه به ماشین‌های تبلیغاتی آشکار تبدیل شده‌اند که در آن‌ها «اطلاعات» تنها در صورتی خوب تلقی می‌شوند که در خدمت «دستور کار» دولت پنهان جهانی باشند. آیا اخیراً اخبار NBC را تماشا کرده اید؟

شماره 1: اختراع کلمات

در این آخرین قطعه از جنون WEF، یک شرکت کننده در میزگرد می خواهد که "اکوساید"{طبیعت‌کُشی} یک جرم جدی در نظر گرفته شود. خب، بسیار دیوانه‌وار به نظر می رسد. اما چه چیزی را می توان یک "اکوساید" در نظر گرفت؟ این خانم در واقع به «ماهیگیری» و «کشاورزی» اشاره می کند! دیوانه‌وار نیست؟

بله درست شنیدید. این خانم، یعنی «جوجو مِتا»، کشاورزی و ماهیگیری را با «نسل کشی» مقایسه کرد و می خواهد «مرتکبین»! را در سطح جنایی مجازات کنند. همانطور که در بالا دیدیم، WEF در ایجاد دامنه های بسیار لغزنده تخصص دارد. و این یک مصداق دیگر است.

جوجو به طور تصادفی دعوت نشد. نظرات افراطی او نشان دهنده اهداف بلندمدت WEF است. اگر در سال‌های گذشته اخبار را دنبال کرده باشید، احتمالاً متوجه شده‌اید که نخبگان گلوبالیست، جنگی همه جانبه را با کشاورزان به‌ویژه در اروپا به راه انداخته‌اند. هیچ کدام از این‌ها تصادفی نیست. WEF از "محیط زیست" استفاده می کند تا ماهیگیری، کشاورزی، و دامپروری را بدنام کند و در عین حال سیاست‌هایی را برای از بین بردن معیشت آن‌ها اعمال می کند.

به دنبال آن تصرفات گسترده زمین توسط شرکت های بزرگ و مفسدان جهانی مانند بیل گیتس انجام می شود. هدف نهایی: تغذیه انسان از حشرات و "محصولات غذایی" بسیار فرآوری شده و به سختی قابل هضم همچون «گوشت تماما آزمایشگاهی» یا «گوشت چاپ‌شده با چاپگر سه‌بعدی» و امثال آن است.

استیک و همبرگر واقعی قرار است مختص همین «نخبگان» باشد و توده‌های مردم، باید به خوردن خوراکی‌های قلابی و جعلی رضایت دهند.

در نتیجه

امسال نیز WEF اهداف بلندمدت نخبگان جهانی را به نمایش گذاشت. در حالی که آن‌ها دوست دارند سخنان خود را با کلماتی مانند "آزادی"، "دموکراسی" و "شکوفایی" تسکین دهند، سیاست های آنها دقیقاً برعکس عمل می کند. در مثال‌های بالا، ما شاهد صحبت‌هایی در مورد پاسخگویی به همه‌گیری جهانی توسط سازمان جهانی بهداشت، پیاده‌سازی یک شناسه دیجیتالی جهانی که تمام جنبه‌های زندگی را کنترل می‌کند، سانسور دیدگاه‌های مخالف در اینترنت و کارگذاری ایمپلنت‌های مغزی را دیده‌ایم. انتخابات بی فایده و در نهایت، تبدیل کشاورزی به جرمی جدی که با نسل کشی قابل مقایسه است. آیا این به نظر شما "آزادی، دموکراسی و رفاه" است؟ یا جنون کامل؟

به پرده نقاشی شیطانی نشان داده شده در بالا دوباره نگاه کنید. این همان زندگی است که آنها برای شما می خواهند.